Tatyana Tolstaya "Kys"

Romandaki eylem, kasabadaki nükleer savaştan birkaç yüz yıl sonra gerçekleşir Fedor-Kuzmichsk, nükleer felaket basitçe çağrılmadan önceMoskova. Nükleer grevden sonra çok şey değişti. İnsanlar, hayvanlar, bitkiler mutasyon geçirdi ve eski kültür unutuldu. Ve patlamadan önce yaşayan yalnızca küçük bir grup insan ("eski"), herkes hatırlar. Patlamadan sağ kurtulduktan sonra yüzyıllardır yaşamışlar, ancak bu yeni dünyayı hiçbir şekilde değiştiremiyorlar.

Ve sakinler - "dejenere" - basit insanlar. Kulübelerde yaşıyorlar, fareler, solucanlar ve paslı bataklık yerler. Yemek için azar azar kazanıyorlar ve korkunç bir Kysi'den korkuyorlar. Kys Görünmeyen bir canavar yoğun yaşıyor mu?ormanlar. Onu hiç kimse görmemişti ama herkes biliyor - bir kedi ile tanışırsanız, hepsi bu kadar sizi korusun. Böylece sessizce, huzur içinde yaşıyorlar, Kishi'den korkuyorlar ve özel bir şey için gayret etmiyorlar.

"Kys" romanının ana karakteri - Benedict. Annesi Polina Mikhailovna, "eski" lerden biridir. Ölümünden sonra ("eski" yüzyıllarca yaşasa da yine de ölebilirler) Benedikt annesinin bir arkadaşını alır, adı "başka" bir başka "eski" alır Nikita Ivanovich. Benedikt eski kitapların birer kopyacıcısı olarak çalışıyor. Benedikt şanslı olduğunda ve yerel "kabadayı" Kudeyar Kudeyaroviç'in kızı olan nüfus sayımcısı Olenka ile evlendi. Sonra Benedikt'in ölülen yaşamı değişmeye başlar ...

"Öpücük" Distopyan yeni,, cehalet dünyasını mutasyona uğrattı.Rus halk hikayesinin lubochnym çerçevesi. "Eski" yaşamanın, Patlamadan sonra işlerin nasıl yürüdüğüne bakmanın ve hala her şeyin nasıl olduğunu hatırlamanın zordur. Bütün roman ironik ve hatta alay konusu ile doludur. Zaman zaman, Tolstoy tarafından tanımlanan dünya saçma, bazen korkutucu görünür, ancak kesinlikle bir düşünmeyi sağlar.

Dikkat çekmeye değer ve romanın alışılmadık dili (ancak, çoğu sadece püskürür). Tüm kahramanları alışılmadık bir lehçe, tıpkı Tolstoy'un kendisi tarafından icat edilen neologizmlerin yanı sıra eskimiş ve lehçe kelimeleri "taciz edici" bir şekilde konuşuyorlar. Ve sadece "eski" bize aşina olan Rusça dili konuşuyor ve bu da onları "dejenere" den daha da farklı kılıyor.

Kitaptan Alıntılar

"Yaşlılar ormanda, çömelmiş bir şekilde yaşadığını söylüyor. Karanlık dalların üzerinde oturup çığlık atarak çok çılgınca ve sadakatle: ky-yys! Ky-ys! - ve kimse onu göremiyor. Ormanda bir adam gidecek ve onun arkasında asılacak: atlama! ve dişlerin omurgası: beşik! Ve pençe ile ana damar hissedilecek ve kırılacak ve tüm zihin insandan çıkacak. "

"Sen, Kitap! Yalnızca sen aptal olamaz, rencide yoktur basmayın, değil bırakın! Sessiz - ama gülersin, bağırın, yeyin; itaatkâr, şaşırtıcı, alay edici, çekici; küçük - ve sayısı olmayan halklar; bukovok avuç bir şey ve istiyoruz -, kafa çevirmek şaşırtmak için, Weathertop, bulutlu, vspuzyryatsya solunum zaholonet, rüzgar heyecanlandırmak, dalgalar kanatlarını dalga, ayağa bir levha olarak her ruh gözyaşı "!

"- Şimdi sana her şeyi sormak istiyorum, Benedikt. İşte ben Fyodor Kuzmich'in şiirleri, ona şan olsun, çiçek açıyorum. Ve her şey var: bir at, bir at. "At" nedir, bilmiyor musun?

Benedikt düşündü. Başka bir düşünce. Eforla bile kızardı. Kendisi ne kadar
bir kere bu kelime yazılmış, ancak bir şekilde yansımamıştı.

"Bir fare olmalı."

"Neden böyle düşünüyorsun?"

- Ama çünkü: "Seni istemiyorsam ya da yulaf yemiyorsan." Kesinlikle, bir fare.

- Öyleyse peki ya o zaman: "At koşuyor, yeryüzünü sarsıyor"?

"Bu büyük bir fare." Sonuçta, nasıl dağılmaya başlayacaklarını, başka bir zaman uykuya dalmazsın. "