Neden bir çocuğun yalan söylemesi: Üç ebeveyn hatası
Sürekli çocuk yalanları - kişilik özelliği değilve bir genetik sapma değil, bir alarm. Genellikle, ebeveynler, durumun kökeni olan çok daha önemli bir yönü görmezden gelenlere, olanlara nasıl tepki vereceğini kendilerine sorarlar. Çocuk psikologları, bu davranışın üç temel sebebini ayırt eder.
Kendi örneği, her şeyin başladığı yerdir. Ailenin farklı yalan türleri uygulanırsa, çocuğa gerçeği söylemelerini öğretmek zordur - gaddarlıktan yalın yalanlara kadar. Genellikle, ebeveynler kendileri çocukların becerilerini geliştirir - kendi sözlerini yerine getirmezler, tanıdıklarını dile getirirler, tatsız sorumluluktan kurtulurlar. Çocuğun hâlâ, çeşitlilik arz eden, birbirine benzeyen, sosyal ya da salutça olan yalanlar ayırt edememesi: onun için, bunlar taklit için örneklerdir. Eğer bebeğin dürüstlüğünü isterseniz, öncelikle kendi hayatınızdaki aldatmacayı ortadan kaldırmak gerekir.
Cezalardan korkma,çocuğu beceriklilik inceliklerine itin. Eğitim yöntemlerini uygulamadan önce düşünün - belki de çok serttirler? Saldırı, sözlü aşağılanma (özellikle yabancılarla), hakaret, saldırganlık ve soğuk boykot - "ters" bir etkiye sahip olan eylemler. Yardımseverlik ve anlayış göstermeye çalışın - sonra yalan yararsız olarak kaybolur.
Onay isteği başka bir sonuçturçok katı eğitim. Eğer çocuk bu sıcaklığı, şefkati ve dikkati tam olarak almazsa, onları bu şekilde "kazanmak" için gayret gösterebilir. Bir çocuğun küfür yoluyla değerini arttırmaya çalışan birinin lanetlenmesi, açıkçası anlamsızdır: onun için o kadar önemlisi bir şey vermesi yeterlidir. Bir çocuk başarısından bağımsız olarak sevildiğini ve takdir edildiğini fark ederse, gerçeği süslemesine gerek kalmayacaktır.
