Sevilen birinin ölümünden nasıl kurtulabilirsiniz

Sevilen bir kişi öldüğünde,hayat asla mutlu olmayacak, kendi geleceğiniz umutsuz görünüyor. Ve modern dünyada "güçlü olmak" için alışılagelmiş olduğu için, insanlar genellikle üzüntülerini onlarla birlikte tutar, halk arasında ağlamamaya çalışıyorlar. Ancak bu durumun ağırlaştırılmasına neden oluyor. Zihinsel bir travma olmadan sevilen birinin ölümünden kurtulmak için, ölçülü ötesine yapay olarak kendini kısıtlamanıza gerek yoktur.

Sevilen birini kaybettikten sonra üzüntü, açıkça tanımlanmış birkaç aşamaya bölünür. Sevilen birinin ölümünden kurtulmak için tüm bu aşamaları geçmeniz gerekir: Sizi nasıl yöneteceğinizi öğrenmenin tek yoluüzüntü ve zihinsel sağlık tutmak. Bir kişi aşamalardan birinde kalıcı olarak "sıkışırsa", bu bir şeylerin yanlış olduğunun bir işaretidir ve profesyonel yardım aramalıdır.

İlk etap (birkaç saatten iki haftaya kadar) bir stupor ve bir şok. Bir kişi henüz kaybetmeye inanamaz. Tepki farklı olabilir: Bir kişi uyuşuklaşmak ya da fırtınalı bir faaliyet düzenlemek, cenaze töreni düzenlemek ve diğerlerini desteklemek gibi serseriğe düşebilir. Bu, ikinci vakada ölüm deneyiminin daha kolay olduğu anlamına gelmez, sadece bunu fark etmemiş demektir.

Bu dönemde kendinizi kısıtlamamanız önemlidir.. Gözyaşlarını tutmayın, çabucak deneyinCenaze süreci - her şeyin yoluna girmesine izin ver. Merhumun peşinden gitme isteğiniz varsa, yalnız kalmaya çalışmayın, birisinden sizinle birlikte kalmasını isteyin. Ağlamayı sakin olamazsanız, rahatlatıcı bir tentür içebilirsiniz.

Cenaze töreninden sonra, kırk gün süren bir reddetme süreci başlıyor. Kaybettiğimizi zihnimizle anlıyoruz, ama bizimBilinçaltı zihni bunu kabul etmeyi reddetti. Bu sırada insanlar ölenlerin adımlarını duyabiliyor, onu geçenler arasında görüyorlar - by normaldir. Eh, eğer bu süre zarfında ölen kişi bazen rüyalar görürse bile. Ölenlerle ilgili hayallerin olmaması, aksine, üzüntü deneyimiyle ilgili bir sorun işaretidir. Bu süre zarfında, ölenlerden bahsedebilir ve konuşmalısınız. Gün boyu ağlamadıkça, gözyaşı da iyidir.

Alınan altı aylık süre zarfında ve kaybedilen acı yaşanır. Bu sırada, ağrı dalgalı bir şekilde kayar.serbest bırakmak, daha sonra yoğunlaştırmak. Bunun nedeni, sevilen birinin ölümünden kurtulmaya ve üzüntüsümüze karşı koymaya çalışmaktır, ancak başarısı değiştikçe ortaya çıkmaktadır.

Bu dönemin ortasında, ölümden yaklaşık üç ay sonra, bazen, kuvvetlerin tükenmesinden kaynaklanan bir "başarısızlık", ağrının şiddetli bir ağırlaştırması sonucu ortaya çıkıyor. Bu aşamada, duygular hoş olmayan görünebilir, ancak aynı zamanda yapıcıdır.:

• 
  Suçlu hissetmek (sevilen birinin öldüğü gerçeği için suçluluk duymak, ancak kaldıysanız ve hiçbir şeyi değiştiremezsiniz);
• 
  Ölen kişiye yönelik saldırganlık hissi (sizi bıraktığı için öfkelendi);
• 
  başkalarına karşı saldırganlık hissi (suçlu arama, "okları doktorlara, devlete, hatta Tanrı'ya aktarma").

Tüm bu hisler normal, eğer uzun süre dayanmazlarsa! Kısa süreyle devam ederse, onlarsevilen birinin ölümünden kurtulmak için yardım ederler, ancak eğer gecikirlerse - bir sorunun var. Genellikle şu an gözyaşları daha azdır, mağdur hayal etmeye devam edebilir, ancak farklı bir şekilde: hayalinizde ölü olduğunu ve bu dünyada olmadığını fark ettiniz.

Sonra ağrı hafifletildi ve Ölümden sonraki ilk yılın sonuna gelindiğinde hayat yavaş yavaş kanalına geri dönüyor. Bu arada bir kişi genellikle tamamensevilen birinin öldüğünü kabul eder, yeni tanıdıklar edinir. Ölen kişi canlı olarak hatırlanır ve ölü değil, bu anılar hoştur. Bu dönemde, üzüntüsüyle tamamen baş edebildiğiniz anlaşılıyor.

ancak Ölümün birinci yıldönümünde genellikle yeni bir keder patlaması yaşanır. Bir kişi onu nasıl yöneteceğini bildiğinden artıkçok güçlü. Bu yıl boyunca, daha yumuşak, "silinmiş" bir versiyonda, tüm aşamaları tekrar gözden geçirmek mümkündür. Normalde ikinci yılın sonunda sevdiklerinizin kaybını tamamen kabul etmeniz gerekir. Bu, onu unutacağınız anlamına gelmez - sadece onun olmadan yaşamayı öğrenirsiniz ve hafifçe hatırlayacaktır.

Bu yüzden üzüntüsünü bastırmaya çalışmayın. Size yakın bir kişinin ölümünden kurtulmak kolay değildir, ancak en iyi şifacı saattir. Hayatın devam etmesine ve sizi desteklemeye hazır insanlar bulmasına izin verin.