Ahududuların çeşitleri orta kayış ve Moskova bölgesi için tanımlardır. Ahududanda: ekim ve bakım. Fotoğraf. Video.

Tüm ahududular çeşitlerine ayrılabilir:

• 
  geleneksel - belirli hava ve iklim koşullarına iyi "ayarlanmış"


• 
  Büyük meyveli - muhteşem aromasıyla geniş lezzetli meyveleri verir.


• 
  Remontant - mevsim iki kez meyve verme becerisine sahip olmak

Her türün kendi avantajları ve dezavantajları vardır. Öyleyse, en yaygın çeşitleri daha ayrıntılı olarak düşünelim.

En iyi geleneksel ahududu çeşitleri: fotoğraftan açıklama

Ahududu "Kaliningrad"

Ortalama olgunlaşma döneminin bu ahududu çeşitliliğiAlman kökleri 1922'de türetilmiştir. Çalılar, sonbaharda kahverengiye dönen kalın sürgünlerle 2,5 metreye kadar yükselir. Çilekler kırmızı, yuvarlak şeklinde, her biri 3.2 grama kadar ağırlığındadır. Ahududu tadı tatlı ve ekşi, hoş bir aromalı. Bununla birlikte, meyveleri uzakta taşımak için önerilmemektedir - taze kullanmak ya da işlemek için daha iyidir. Verim 8 ila 10 ton / ha arasındadır. Bu çeşit ahududu için, ortalama donma direnci ve hastalıklara karşı düşük "direnç" yanı sıra karakteristiktir. İncelemelere göre, "Kaliningrad" sürekli bakım gerektiriyor ve az kök yavru veriyor.

Malina "Malakhovka"

Erken olgunlaşan çeşitleri ifade eder. Orta boy bir çalı, çekim yapabilme özelliği - metre başına 10 parçaya kadar. Orta, dikenli, mumlu plakların sert ve dikenli sert ve dikenli vuruşları. Çilekler kırmızı, bir koni biçimindedir, narin bir tada sahiptir. Çeşidin erdemleri, örümcek akarlarına karşı direnç ve kışın kurutmayı içerir. Bununla birlikte, bitki ortalama bir kış dayanıklılığı ve gri çürük eğilimli.

Ahududu "Marlboro"

Bu en "eski" düşünülmüş bir şey çünküABD'de 1882 yılına kadar geriye çekildi. Enlemlerde, yüksek donma direnci ve verimleri nedeniyle - 12 ila 15 ton / ha arasında popülerlik kazanılmıştır. Bununla birlikte, yetersiz bakımı durumunda, bitki zararlılarla, ahududanı, güve, hayvanlarda saldırıya uğrar. Uzun boylu dikenli ahududu çalıları sürgünler yapmak için iyi bir kabiliyete sahiptir. Büyüyen mevsimin sonunda yeşil yıllık filizlerin rengi kızıl-menekşe olarak değişir. Çeşidin önemli bir avantajı nakliye kabiliyetidir.

Ahududanı "Volnitsa"

Orta vadeli olgunlaşma kültürü, evrensel. Çalı yüksekliği, hafif, dikenli, açık kahverengi iki yaşındaki orta boy sürgünlerdir. Vuruyor - "bir yaşındaki" kenarlı, kahverengi, yaprakları koyu yeşil. Bir çilek kütlesi 4 grama ulaşır, şekil "mat" bir koniyi andırır. Tadı biraz tatlı lezzetli, tatlı ve ekşidir. Şeker ve asit içeriği% 8.9, vitamin C - 24.2 mg'dır. Çeşit "Volnitsa" don, bahçe zararlıları ve hastalıklarına karşı yüksek dirençlidir. Hektar başına ortalama verim 34 centredir. Bahçıvanların yaptığı incelemelerle kanıtlandığı gibi, "meyve" iyi sonuç verir ve ellerde "parçalanmaz" çünkü, "Volnitsa" toplamaya elverişlidir. Buna ek olarak, solucanlar da yok.

Büyük meyvelik ahududuların en güzel çeşidi: fotoğraf ile açıklama

Ahududanı "Arbat"

Moskova yetiştiricilerinin temelinde üremeİskoçya'dan iki melezi geçiyorum. Çaydan en fazla 5 kg'a kadar, yüksek verimle yetiştirilen en iyi meyveli orta-erken çeşitlerden biri. Çilek parlak kırmızı, konik şeklinde olup tatlı bir tada ve hassas bir aromaya sahiptir. Bir meyvanın ağırlığı 15-18 grama ulaşır! Çalılar geniş ve yaygındır, bunların her biri 12 atışa kadar (omurga olmadan) oluşur. Çeşitli "Arbat", -30 ° C'ye kadar düşük sıcaklık rejimleri tarafından iyi tolere edilir. Ancak daha ağır don ile ahududu çalı karın altında yerden bükülmelidir. Bahçe zararlılarına ve hastalıklara iyi "bağışıklık".

Ahududanı "Altın Dev"

Büyük meyveli çeşitleri vetek bir bitkiden 8 kg'a kadar meyve veren yüksek verimle karakterize edilir. Çilekler, her biri 8 ila 14 gram arasında değişen, koyu renkli, koyu renktedir. Alışılmadık bir gölge gözleri ve meyveleri memnun eder ve ağızda erir. Bu tatlı çeşidinde yüksek bir kış dayanıklılığı vardır. Bununla birlikte, uzun mesafelerde çilek taşımak tavsiye edilmez.

Ahududanı "Terenty"

En büyük meyve çeşitlerinden biri,yerli yetiştiriciler tarafından geliştirilmiştir. Bir meyvanın ağırlığı 15 grama kadar, bir çalılıktaki verim 6 ila 10 kg arasındadır. Çileklerin biçimi koniktir, renk mor-kırmızıdır. Tadı hoş, zengin, belirgin bir "kıpkırmızı" tadı vardır. Taşımayı iyi tolere eder ve aynı zamanda bahçe zararlılarına ve hastalıklarına karşı dayanıklıdır.

Ahududanı ahududu en iyi çeşitleri: fotoğraf ile açıklaması

Ahududanı "Polka"

Yüksekliği ile ünlü olan Avrupa çeşidiverimlilik - 12 t / ha'ya kadar. Meyvelerin ana kısmı bu yıl sürgünlere verilir - çalılarda 25-30 çiçek oluşur. Çeşit "Polka" mantar hastalıklarına dirençlidir ve meyve verme dönemi Ağustos başından başlar ve ilk donlarla sona erer. Bu özellik, iyi taşınabilirlik ile birlikte çeşitliliği büyümek ve satmak için son derece yararlı hale getirir. Değerlendirmelere göre ahududu taze tüketim için idealdir - uzun süre "akmaz", ancak çözündükten sonra yoğunluğu ve şekli korur.

Ahududanı "Vinç"

Bu erken çeşit ahududu ahududu yetişirgüçlü sürgünlerle yüksek yayılım gösteren çalılar. Çilekler düzenli konik şekli olan yakut rengindedir ve bunların kütleleri 3,5 grama kadar çıkmaktadır. İyi tat kalitesi ve (frosts için) uzun meyve nedeniyle, bahçıvanlar arasında çeşitlilik çok popüler. Fungal hastalıklara direnç ortalama seviyededir.

Ahududu ne çeşit Rusya'nın orta kuşağı ve banliyöleri için uygundur?

Ahududanlar yetiştiriciliğinde erken donları tolere edebilecek nazik çeşitleri kullanırlar. Dolayısıyla, Rusya'nın orta kesiminde ve Moskova bölgesinin iyi verimleri bu çeşitlerle verilmektedir:

• 
  "Polka" - tatlı aromalı meyveler


• 
  "Gusar" - mükemmel soğuk ve kolay büyümeye dayanır


• 
  "Amber Sadko" - büyük sarı meyve

Sert iklime rağmen, Urals ve Sibirya da ahududuyu başarıyla büyüyor. Bu amaçla erken olgunlaşma çeşitlerini kullanmak daha iyidir:

• 
  "Penguen" - donmaya dayanıklıdır ve neredeyse tüm yazları fructifies


• 
  "Altın Sonbahar" - orta olgunluğun büyük-çilek sarı ahududu


• 
  "Monomakh'ın Kepleri" - donları tolere eder ve tatlı meyveleri verir

Yazlık yazlık için en iyi ahududu çeşit nedir?

Enlemlerde banliyö bölgelerimizde en iyisiyüksek donma direncine sahip tamir çeşitleri yetiştirmek. Ahşap için ahududunun en iyi çeşitleri: "Hint yaz", "Beglyanka", "Peresvet", "Arbat", "Altın dev" ve diğerleri. Bu kültürlerin meyveleri mükemmel bir tada sahiptir ve ayrıca konserve için iyi bir hammadde olarak görev yapmaktadır.

Ahududu: açık arazide dikim ve bakım

Ahududu dikmek için birlikte bir site seçmek daha iyiÇitler - karın biriktiği yerlerde. Toprak, gübre, kompost veya diğer organik gübreler ile döllenir. Mineralden süperfosfat (50 - 60 gr.), Potasyum tuzu veya ahşap külü (300 g / m²).

Ahududular en iyi Eylül ayının sonunda veya baharda dikilir,kar yağmadan sonra (Nisan). Dikim, şerit şeklinde - ayrı sıralar veya çalılar halinde, 40 x 50 cm ölçülerinde hazırlanmış kuyularda gerçekleştirilir: Bitkilerin kökleri, kilin kiline daldırılmalı ve daha sonra yere dikilmelidir. Dikim malzemesinin üst kısmı yere 15-20 cm kesilir.

Her bitki su ile sulandırılır (kova hesaplamasındanbir çalı üzerinde) ve malç humus veya komposto ile. Yaz aylarında, yabani otların periyodik olarak dışlanması ve toprağın gevşetilmesi gereklidir. Bitkiler yeterince sulanmış olup olmadığını nasıl anlarsın? Nem düşükse, sürgünlerde ufak bir artış gözlenir.

Çalıların oluşumu ilk iki yılda gerçekleşir - bunun için hasattan sonra hasarlı, zayıf ve çekirdekli fideleri kesin.

Sekizinci ya da onuncusu yılda ahududunun ihtiyacı varbaşka bir yere nakledilir ve birincisi sebze veya çiçekler yetiştirir. Bitki korunması gerekiyor, bu yüzden ilk Ekim donlarından sürgünler yere eğildi ve kancalarla sabitlendi.

Ahududu üreme kök boyun üzerinde bozulmamış böbrekler ile kök yavruları yardımı ile yapılır.

Ahududu ekmek ve dışarıda bırakmak sürekli dikkat ve sabır gerektirir. Bununla birlikte, ödüllendirici bir bahçıvan, şifalı, sulu ve kokulu meyveleri cömert bir şekilde hasat edecektir.